Seorang ustaz merungut di depan Demang, pemenang tilawah dapat Myvi manakala pemenang Kilauan Emas dapat Camry dan wang RM100k. Adilkah?
Demang tak pasti pada siapakah beliau tujukan soalan itu. Kalau pada Demang, apalah yang boleh Demang buat? Habis-habispun, dalam blog inilah sahaja Demang menyambung omelan.
Kalau dilihat kerut dahi, intonasi suara dan juih mulutnya, kerajaanlah yang dipersalahkan. Demang bersetuju juga walaupun Demang sengaja mengajukan beberapa soalan menduga.
Kata Demang, hadiah Kilauan Emas ditaja syarikat swasta sebab audiens ramai. Penonton tilawah hanya orang Islam, itupun hanya segelintir yang tengok dan mereka pun tak lama lagi dah tak boleh beli apa-apa.
Lagipun kebanyakan syarikat-syarikat besar milik orang bukan Islam. Takkanlah mereka nak menaja tilawah Al-Quran? Beriman pun tidak, inikan pula nak keluar duit?
Ustaz tersebut mengalih pada cerita Brunei yang mengeluarkan RM1000 sebulan kepada rakyatnya yang hafaz Al-Quran. Erti perbandingan itu ialah kerajaanlah yang patut keluarkan perbelanjaan untuk tilawah.
Memang logik cadangan itu. Bukankah dalam Perkara 3 perlembagaan kita dinyatakan 'Islam adalah agama bagi persekutuan'? Takkanlah nak keluarkan belanja untuk agama negara pun tidak boleh?
Demang harap cadangan ustaz itu benar-benar ikhlas dan bukan sekadar nak buat isu. Jangan pula nanti ada yang merungut dan keluarkan isu baru; nak buat pahala pun nak minta subsidi!
Putera sulung Demang belajar di sebuah sekolah tahfiz swasta. Pemiliknya ialah seorang menteri bernama Zahid Hamidi. Konsep sekolah tersebut diasaskan oleh seorang lagi menteri bernama Idris Jusuh.
Selain mendapat pembiayaan khas tersebut, terdapat juga ibubapa pelajar yang tidak putus-putus menderma termasuk sebuah bas, van, dan kereta Myvi untuk kegunaan para pelajar tahfiz di situ. Baru-baru ini didermakan lagi untuk membeli tanah bagi meluaskan kawasan sekolah.
Ertinya selain melalui kerajaan, ummat Islam juga boleh berharap pada usahawan muslim yang telah berjaya. Justeru usaha membina dan menyokong usahawan dan pembesar muslim merupakan satu lagi cara untuk melaksanakan Islam di Malaysia.
Demang tidak nafikan peranan politik namun kita tidak boleh selamanya bergantung pada politik. Apapun sementara kita masih memegang kuasa politik, manafaatkanlah sebaik-baiknya. Buat apa nak kupas kelapa dengan gigi kalau kita memegang parang?
Sebagai rakyat, kita juga ada peranan. Jangan hanya nampak melalui pilihanraya sahaja rakyat berkuasa. Dalam berjual beli pun rakyat ada kuasa. Utamakan produk muslim ketika berbelanja. Memanglah kadang-kadang mahal sikit sebab di situ ada faktor sejarah yang masih mengikat kita. Kena faham bahawa kaum cina di Malaysia berjaya dalam perniagaan sebab mereka diberi peluang yang luas oleh Inggeris sebelum merdeka dan mewarisi tinggalan British ketika merdeka.
Dalam perjuangan mesti ada pengorbanan.
Di pihak pengusaha pula, perlu ada tanggungjawab pada agama. Selain zakat yang wajib ditunaikan, bantulah usahawan baru yang masih bertatih. Bimbinglah saudara-saudara kita dengan ikhlas dan praktikal. Jangan hanya bercakap sahaja.
Kalau nak berniaga, jangan hanya nak jadi kontraktor sahaja. Bidang pengeluaran amat luas. Apatah lagi pembuatan makanan yang selama ini dikuasai syarikat bukan Islam.
Daripada sibuk berbalah pasal persepsi politik dan fahaman tok guru masing-masing lebih baik lah gembeling usaha dalam perniagaan. Cambahkan networking dan perkecilkan perbezaan fahaman.
Setakat ini belum ada orang mati yang bangkit beritahu kita bahawa mana satu fahaman yang betul. Bagi Demang apabila dia mengucap Dua Kalimah Syahadah dan mengaku Islam, maka muslimlah dia. Biarlah Allah taala sahaja yang mengadili selebihnya.
2 comments:
artikel menarik Chegu.
Terima kasih panglima.
Post a Comment